-
1 panowanie
-aza panowania — +gen during the reign of
* * *n.domination, prevalence; ( króla) rule, reign; pod czyimś panowaniem under sb's rule; stracić panowanie nad sobą lose one's temper, blow a fuse; zachować panowanie nad sobą keep l. maintain one's composure; rozciągnąć panowanie nad czymś ( nad jakimś obszarem) have l. hold dominion over sth; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > panowanie
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский